z podróży
opinie mędrców głupców
i innych mniej bądź bardziej
przyzwoitych ludzi
dość skutecznie
ignoruję
daję wiarę doświadczeniu
zdobytemu w momentach
godnych satysfakcji i w takich
o których pamiętać
nie warto
z chwili na chwilę
wypełniam czasoprzestrzenie
pomiędzy tym jak było
tym jak jest i tym
jak być może
23 jarowit
niepodobieństwa
nie z każdą
i nie z każdym
mogę kraść konie
nie z każdą
i nie z każdym
bywa mi po drodze
nie z wszystkimi
piję toasty za zdrowie
za pomyślność
za nadzieję
pełen sprzeczności
kieruję się zasadą
koszuli bliższej
ciału
źdźbło dostrzegam
tylko w obcym oku
belki nie widzę
w swoim
i choć zdarza mi się
tęsknić za grzechem
jakiego wczoraj
nie popełniłem
to nie przeganiam
świń nad urwisko
nie topię demonów
w jeziorze
23 jarowit
srebro i złoto
w jesiennym ogrodzie
nasze codzienne rozmowy
nabierają niepospolitego błysku
inteligentnej igraszki
słowa ważkie i banalne
jak opadające pożółkłe liście
darujemy leniwemu wiatrowi
celem wybrzmienia
zabawy
w jesiennym ogrodzie
na równi z lotnością dialogu
cenimy niewerbalny alfabet
służący odczytywaniu
gestów i symboli
żyjemy w symbiozie
ze starą maksymą
srebrzącą mowę
i ozłacającą
milczenie
23 jarowit
nie po drodze
mieszają się w czasie
sieją ferment w przestrzeni
słowa pozbawione głębszej treści
i postawy diaboliczne
rodzi się wątpliwość
w biblijne przesłanie
o czynieniu ziemi
podatną
już nie tylko
archeologia i legendy
zapraszają do antropologicznej
podróży w zamierzchłość
coraz trudniej
o spontaniczne wyciągnięcie
bezbronnie przyjaznej dłoni
do drugiego
raczkuje antropocen
a nam nadal nie po drodze
aby tworzyć raj
na tym globie
23 jarowit
co do słowa
spośród dziesiątek setek
i tysięcy kamiennych budowli
zapalam znicz
jeden
wybieram mogiłę
człowieka który pozostał
wierny sobie
którego słowa
w czyn zamienione
stały się ciałem
który tak jak mawiał
niepokryty granitową płytą
wącha kwiaty
od spodu
23 jarowit
